babam yerine beni

Henüz 4 yaşındaydım: sünnet olmaktan kelimesinden bile uyuz oluyordum.Çükün kesilmesi kötü birşeydi. Hem önce babam olsun bir görelim bakalım nasıl. Bu onun fikriydi.
Ancak kandırarak yaptırabilirlerdi. Babam sünnet olucaktı benide hastaneye götürdüler. Beni sadece muayeneden geçireceklerdi hepsi o kadar.   Hastane değil de sağlık kabini olduğunu ayırt edecek kadar akıllı değildim Okuma yazma da 4-5 yaşında yoktu.  Babam içeri girdi
Muayene edecek bir kız geldi. Kız genç olduğu için,ve erkek olmadığı için şüphelenmedim.  ”Canım sana komple bakım yapmamız lazım”  dedi.   Annem de benim ne varsa üstümdekileri çıkardı. Bu kadar yeter dediler. Cıbıl vaziyetleri.  Sen şimdi yukarıdaki ateri ye bak dedi bakalım ne göreceksin.  Şaşırttılar. O arada kız iğneyi hazırlamış  bir batırdı ki can acısından gözüm yaşlandı.  Ağlamaya başladım hani iğne yapılmıycaktı. Hepsi yalanmış 2-3 defa daha daldırdı. Sonra Erkek sünnetçi geldi  babamla beraber.  Babanı sünnet ettik artık sana bişey yapmıycam evladım bir kontrol edicem dedi.  Ama hala kontrol ediyor sanıyorum adam yarısını götürdü malın kalkıp kaçamıyorum. Tezgaha geldik.
kızı mahsustan  kormamam için özellikle tutmuşlar,orası sağlık kabiniymiş sonra öğrendim.
Uyutucunun etkisi geçince sanki kaynar su gibi bir acı duymaya başladım hayatımdaki en keskin acıydı. Kesilme acısı  🙂